بینایی در سالمندان:
بینایی در سالمندان برای تعیین جهت بصری نیاز به یک مبدا مقیاس است. یک فضا یا مکان آشنا میتواند. مبدا قیاس مناسبی باشد.
نشانههای محلی و موضعی یا نمادهای مشخص میتوانند. به فرد سالمند برای جهتیابی در فضا کمک کند.
آیا نورپردازی محل زندگی سالمند ویژگی خاصی باید داشته باشد؟
اولین شرط برای ادراک بینایی نور است. برای دیدن اشیا و اجسام، هم به شدت نور نیاز داریم. و هم به بازتاب نور از شیء موردنظر با کمک شدت نور و جنس و رنگ اشیا میتوان بر کمیت و کیفیت روشنایی اثر گذاشت.
مثل پله، صندلی، فرش، درگاه در محل ورود به اتاق، محل کلید، پریز و تلفن، کنترل تلویزیون و …
چرا نور کم کمککننده است؟
هرچه نور کمتر باشد اشیا بزرگتر به نظر میرسند و بهتر است شبها در راهروها و اتاقها و دستشویی نور به حدی باشد که در درک فاصله و ارتفاع دچار اشتباه نشوند.
نور کافی برای مطالعه فرد سالمند باید چقدر باشد؟
اگر یک محیط کاری برای مطالعه یک فرد 20 ساله با یک لامپ مناسب و کافی است برای یک فرد 60 ساله باید سه عدد از همان لامپ را روشن کرد تا مثل آن فرد جوان بتواند ببیند و بخواند والا خواندن و نوشتن او با سختی و مشکلات توام خواهد بود.
به عنوان مثال: یک شکل یا جسم آبی در یک زمینه سبز خیلی بد و مشکل درک میشود تا در یک زمینه قرمز.
چطور با رنگآمیزی هشدار کافی بدهیم؟
رنگها نیز دارای یک وزن ادراکی میباشند. رنگ یک جسم اثری بر وزن فیزیکی آن ندارد ولی یک جسم با رنگ سفید، زرد، سبز یا آبی روشن سبکتر بهنظر میرسد تا همان جسم به رنگ بنفش، آبی سیر یا قرمز سیر. هرچه رنگ روشنتر باشد جسم سبکتر بهنظر میرسد.
نکته دیگر آنکه هر چه نور روی شیء بیشتر بتابد، شیء سبکتر به نظر میرسد.
اگر میخواهید محیط را آرام و خنک جلوه بدهید هرچه رنگ محیط رنگ پریدهتر باشد، سردتر به نظر میرسد مثل سبز یا آبی روشن.