مراقبت از بیمار مننژیوم
مننژیوم‌ها یک نوع رایج تومور مغزی است. که به صورت آرام در مننژ‌ها (پرده ای که مغز و نخاع را پوشانده و محافظت می‌کنند) رشد می‌کنند. بیشتر مننژیوم‌ها خوش خيم بوده و مي‌توانند از نظر اندازه و موقعیت بسیار متغیر باشند.
دلیل ایجاد
علت بروز انواع تومور‌های مننژیوم مشخص نیست اما عواملی وجود دارد که احتمال مبتلا شدن به مننژیوم را افزایش می‌دهند. از جمله این عوامل عبارت است از:
سن
مننژیوم بیشتر در بزرگسالان رایج است اما می‌تواند در هر سنی اتفاق بیافتد. این بیماری در کودکان نادر است.
جنسیت
بانوان بیشتر از مردان مبتلا به مننژیوم غیر سرطانی می‌شوند. با این وجود، احتمالا تشخیص مردان و زنان مبتلا به مننژیوم سرطانی به میزان مساوی می‌باشد.
اشعه
تشعشع وارده بر سر خطر ابتلا فرد به مننژیوم پیشرفته را افزایش می دهد. از جمله منابع تشعشع که می‌توانند باعث مننژیوم شود عبارت است از: قرار گرفتن در معرض تابش به صورت اتفاقی و پرتو درمانی به عنوان یک روش جهت درمان
اختلالات ژنتیکی
افراد مبتلا به نوروفیبروماتوز احتمال بالا‌تری جهت ابتلا به مننژیوم دارند.
نژاد
افرادی که سیاه پوست هستند. میزان مننژیوم بالا‌تری نسبت به افراد سفید پوست دارند. مننژیوم در آفریقا نسبت به آمریکای شمالی يا اروپا رایج تر است.
علائم
بیمار به صورت معول تا هنگامی که آنها رشد نکرده یا به ساختارهای اطراف فشار وارد نیاورده اند، هیچ علائمی نخواهید داشت. از جمله عوامل رایج عبارت است از:
سردرد
سردرد از علائم مننژیومی است که در حال تغییر فشار مغز می‌باشد. سردرد‌ها از خفیف تا شدید تغییر کرده و مي‌توانند به صورت مقطعی و یا پیوسته بروز دهند. بعضی اوقات ممکن است حالت تهوع یا استفراغ یا مشکل در تمرکز کردن داشته باشید.
تشنج
انقباض مغز یا تورم به علت رشد یا تهاجم مننژیوم‌ها می‌تواند باعث تشنج یا حتی صرع شود . امکان دارد بیماران دچار اسپاسم عضلانی ناخواسته و یا گیج شوند.
سرگیجه
سنکوپ یا غش: مننژیوم‌های کانوکسیتی می‌توانند به جریان خون مغزی ضربه بزنند که باعث می‌شود برخی افراد غش کنند.
غش کردن
سنکوپ یا غش می‌تواند زمانی که مننژیوم کانوکسیتی جریان خون مغزی را تغییر می‌دهد اتفاق بیفتد.
مراقبت پس از جراحی
انجام مراقبت‌های پس از جراحی می‌تواند روند درمان و بهبودی شما را سرعت بخشد. شما بهتر است در دو هفته‌ی اول پس از مرخص شدن از بیمارستان رانندگی را انجام ندهید.